سال دوم دبيرستان بودم، داشتيم درس آمفوتر بودن آلمينيوم رو مي خونديم من به يه فرضيه جالب رسيده بودم:
امروز من به اين نتيجه رسيدم كه چه خوب است آدم شبيه آلمينيوم باشد وقتي اسيد مي بينه همچون يك باز قوي و جذاب عمل كنه و وقتي باز مي بينه بهترين اسيدي باشه كه اون باز تا به حال به عمرش ديده!
اينو در حاشيه كتاب شيمي ام يادداشت كرده بودم.