دوشنبه، مرداد ۳۱، ۱۳۸۴


با اين همه نا اميدي مي دوني چرا زندگي مو با حداكثر تلاش در كمتر خطا كردن ادامه مي دم؟
چون اعتقاد دارم بالاخره يه جايي رو پيدا مي كنم كه جز من هيچ كس نمي تونه اونو پر كنه و يه كاري هست كه جز من هيچ كس قادر به انجامش نيست
مطمئنم كه اين قضيه فقط در مورد من صدق نمي كنه

2 Comments:

Anonymous ناشناس said...

نه فقط در مورد تو نیست .... هر کسی که یه کم انگیزه پیشرفت داشته باشه این حس رو داره

۱۱:۲۳ قبل‌ازظهر  
Anonymous ناشناس said...

vayyyyyyyyyyyyyy matmaen bash faghat to nisT chon manam hastam :d vali Bshookhi man fek mikonam hameye adama vase hamin hadaf zendegi mikonan

۷:۱۵ قبل‌ازظهر  

ارسال یک نظر

<< Home